Search Results for: s
Groups
Test
deze pagina is dus zichtbaar na het inloggen door een lid
Diagnose
Om vast te stellen of een kind een tekort aan groeihormoon heeft, worden verschillende onderzoeken uitgevoerd.
- Een röntgenfoto van de linkerhand van het kind wordt gemaakt om de botleeftijd te meten
- Bloedonderzoek naar de aanmaak van groeihormoon
- Eventuele een MRI-scan van de hersenen
Röntgenfoto
Het is belangrijk te weten of de botleeftijd overeenkomt met de werkelijke leeftijd van het kind. As de botleeftijd namelijk lager uitvalt, wijst dat op een tekort aan groeihormoon.
Bloedonderzoek
Met een bloedonderzoek naar de aanmaak van groeihormoon kan er bepaald worden hoeveel groeihormoon in het bloed zit, een lage hoeveelheid hoeft echter nog niet te duiden op een groeihormoontekort, omdat de hypofyse dag en nacht groeihormoon afgeeft. Telkens in afwisselende hoeveelheden. Om erachter te komen of er daadwerkelijk sprake is van een groeihormoontekort , wordt er via een infuus een stof ingebracht die de hypofyse prikkelt groeihormoon af te geven. Bij het uitblijven van groeihormoon, kan er met zekerheid gezegd worden dat er sprake is van groeihormoontekort.
MRI-scan
Een MRI-scan wordt alleen gemaakt als het vermoeden bestaat dat het tekort aan groeihormoon is ontstaan doordat de hypofyse is beschadigd of zich niet goed heeft ontwikkeld.
Diagnose
Bij volwassenen is het alleen zinvol om onderzoek te doen naar groeihormoontekort als er vooraf een afwijking aan de hypothalamus en/of de hypofyse bekend is. Het vaststellen van zo’n tekort is niet eenvoudig. De groeihormoon- en IGF-1-gehaltes in ons bloed wisselen namelijk sterk gedurende de dag en de nacht. De afgifte van groeihormoon door de hypofyse is niet continu, maar gaat in pulsen.
De grootste puls vindt kort na het begin van de slaap plaats. Ook de voedingstoestand heeft invloed op de concentraties in het bloed. De groeihormoonproductie is overdag laag en ’s nachts neemt die sterk toe. Eén bloedbepaling is niet voldoende om vast te stellen of iemand te weinig groeihormoon aanmaakt. Om duidelijk te krijgen of er sprake is van een groeihormoontekort, wordt er vaak een zogenaamde groeihormoonstimulatietest verricht. De meest gebruikte test is de ‘Insuline Tolerantie Test’ (ITT).
Insuline Tolerantie Test
Bij de Insuline Tolerantie Test krijgt de patiënt in het ziekenhuis via een infuus insuline toegediend. Door het toedienen van insuline wordt de bloedsuikerspiegel kunstmatig verlaagd. Bij een goed functionerende hypofyse prikkelt een lage bloedsuikerspiegel de hypofyse tot het afgeven van extra groeihormoon, waardoor het groeihormoongehalte stijgt in het bloed. Bij het uitblijven van een stijging, is er sprake van een verstoring van de hypofysefunctie en wordt er dus te weinig of geen hormoon geproduceerd.
Een andere manier om een indruk te krijgen van de groeihormoonproductie, is het meten van het IGF-1-gehalte in het bloed. Bij volwassenen is een laag IGF-1-gehalte in het bloed, in tegenstelling tot bij kinderen, niet een sluitend bewijs voor een groeihormoontekort maar slechts een aanwijzing. Het doen van één of meerdere stimulatietesten is dus op volwassen leeftijd meestal noodzakelijk om de definitieve diagnose te kunnen stellen.
Volwassenen en Groeihormoon
Bij circa 1 op de 10.000 volwassenen is er sprake van een groeihormoontekort. Het kan soms lang duren voordat een hormoontekort bij volwassenen wordt ontdekt. Dit komt omdat de klachten meestal vrij algemeen of vaag zijn. Iemand voelt zich niet goed, maar kan niet precies duiden waar dat aan ligt. De meest genoemde klachten zijn:
- niet lekker in je vel zitten
- vermoeidheid
- gebrek aan energie
- verlies van vitaliteit
- moeite met concentreren
- een slechter geheugen
De klachten kunnen zo erg zijn dat ze het werk of de relatie negatief beïnvloeden. Het is een bekend feit dat volwassenen die een gebrek aan groeihormoon hebben zeer uiteenlopend last kunnen hebben van de genoemde symptomen. Er zijn ook mensen die pas merken wat hun klachten waren als zij worden behandeld met groeihormoon.
Brochures
Informatieboekje Groeihormoon
Woordenlijst
ACTH
Afkorting van AdrenoCorticoTroop Hormoon. Stimuleert de schors van de bijnier tot het produceren van zogenaamde corticosteroïdhormonen. ACTH wordt gemaakt door de adenohypofyse.
Biosynthetisch groeihormoon
Via biotechnologische processen verkregen groeihormoon met dezelfde kenmerken en dezelfde werkzaamheid als in het menselijk lichaam gemaakt groeihormoon.
Biotechnologie
Met behulp van genetisch menselijk materiaal dat wordt ingebracht in bacteriën of gisten, kunnen menselijke hormonen in grote hoeveelheden door deze gisten en bacteriën gemaakt worden. Door deze biotechnologische methode kan op een redelijk eenvoudige wijze een zuiver product gemaakt worden.
Botleeftijd of skeletleeftijd
Geeft aan hoe volgroeid de botten zijn. Het is een maat voor de botrijping, uitgedrukt in jaren en maanden. De bot- of skeletleeftijd kan voor- of achterlopen ten opzichte van de kalenderleeftijd.
CT-scan
Beeldvormingstechniek (computertomografisch) om het inwendige van het lichaam zeer nauwkeurig zichtbaar te maken.
Echografie
Beeldvormingstechniek, waarbij met behulp van geluidsgolven het inwendige van het lichaam zichtbaar kan worden gemaakt.
GHD
Afkorting van Growth Hormone Deficiency, groeihormoondeficiëntie.
GHDA
Afkorting van Growth Hormone Deficiency in Adults, groeihormoondeficiëntie bij volwassenen
GHRH
Afkorting van Growth Hormone Releasing Hormone, een hormoon dat de hypofyse stimuleert om groeihormoon af te geven.
Groeidiagram of groeicurve
Wanneer op verschillende leeftijden metingen, zoals van de lichaamslengte, grafisch worden uitgezet, ontstaat een groeicurve. Dit is een grafiek waaruit kan worden afgelezen hoe snel of hoe langzaam iemand groeit ten opzichte van leeftijdgenoten.
Groeihormoon
Hormoon dat door de hypofyse wordt afgegeven en via de lever en de nieren de groei reguleert.
Hormoon
Een chemische verbinding die door een klier wordt gemaakt en wordt afgescheiden in de bloedbaan. Na vervoer via de bloedbaan heeft het elders in het lichaam op een orgaan een specifiek effect.
Hormoondeficiëntie
Absoluut tekort van een bepaald hormoon in het lichaam.
Hypofyse
Een belangrijke coördinerende klier, ook wel hersenaanhangsel genoemd, die zich aan de onder- en voorzijde van de grote hersenen bevindt. In de hypofyse worden vele hormonen geproduceerd die onder invloed van de hypothalamus worden afgegeven.
Hypothalamus
Een gedeelte van de grote hersenen dat onder meer de productie en afgifte van hormonen door de hypofyse reguleert.
IGF-1
Afkorting van Insulin-like Growth Factor-1. Het is een groeifactor, die gemaakt wordt onder invloed van groeihormoon. De productie vindt met name in de lever plaats. Er bestaan verschillende soorten IGF. Zo worden onderscheiden type 1 en 2.
Kalenderleeftijd
De leeftijd vanaf de geboorte volgens de officiële kalender.
Kinderarts-endocrinoloog
Een kinderarts met specialistische kennis over klieren en de stoffen die zij afscheiden (zoals hormonen).
Klier
Orgaan dat na stimulatie specifieke stoffen (o.a. hormonen) aanmaakt en in het bloed brengt. Voorbeelden van hormoonproducerende klieren zijn: de hypofyse, de schildklier, de bijnieren, de alvleesklier, de eierstokken en de testikels.
MRI
Beeldvormingstechniek (magnetische kernspinresonantie) om het inwendige van het lichaam zeer nauwkeurig zichtbaar te maken.
SD
Afkorting van standaarddeviatie. Dit is een statistische maat voor de afwijking van het gemiddelde.
SGA
Afkorting voor Small for Gestational Age: bij de geboorte te klein voor de duur van de zwangerschap.
Spontane inhaalgroei
Het op eigen kracht (zonder behandeling) inhalen van de groeiachterstand.
Streeflengte
De lengte van het kind waarnaar bij de behandeling met groeihormoon wordt gestreefd. Dit is het gemiddelde van de lengte van de ouders plus of min 13 cm, met daarbij opgeteld een generatiecorrectie van 4,5 cm omdat kinderen doorgaans langer worden dan hun ouders. Dus:
streeflengte meisje = [moederlengte + (vaderlengte – 13)]/2 + 4,5 cm;
streeflengte jongen = [vaderlengte + (moederlengte + 13)]/2 + 4,5 cm.
TSH
Afkorting van Thyreoïd-Stimulerend Hormoon. Dit hormoon zet de schildklier aan tot de productie van schildklierhormoon. Het wordt geproduceerd en afgegeven door de adenohypofyse.
Symptomen
De belangrijkste symptomen van groeihormoondeficiëntie
Uit wetenschappelijk onderzoek bij groeihormoondeficiënte patiënten, is duidelijk geworden dat door het groeihormoontekort verschillende organen en weefsels niet optimaal kunnen werken. De belangrijkste kenmerken van groeihormoondeficiëntie zijn:
- Toename van het lichaamsvet in de buik
- Afname van de spiermassa
- Afname van de botdichtheid
- Verstoorde zout- en waterbalans
- Verhoogd vetgehalte in het bloed
- Afname van energie en vitaliteit
- Verminderd concentratievermogen en geheugenfunctie
Deze problemen kunnen tegenwoordig gelukkig goed worden bestreden door het aanpakken van de oorzaak: het tekort aan groeihormoon. Het groeihormoon kan betrekkelijk eenvoudig worden aangevuld.
Uitschrijven
Uw lidmaatschap opzeggen
Wilt u geen lid meer zijn van de NVGG of uw donateurschap stopzetten? Dan kunt u dit kenbaar maken door een mailtje te sturen naar [email protected]. Vermeld hierbij uw naam en adresgegevens.
Let op: de opzegging dient vóór 1 december bij de NVGG bekend te zijn, het lidmaatschap stopt dan per 1 januari. Bij een opzegging ná 1 december zal het lidmaatschap (+ kosten) nog een verenigingsjaar doorlopen.
- « Previous Page
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- …
- 9
- Next Page »