Zie hier een artikel van de Volkskrant over dat ziekenhuizen uit kostenoverwegingen soms minder of goedkopere medicijnen voorschrijven dan artsen medisch noodzakelijk achten.

Patiënt krijgt om financiële redenen soms ander medicijn dan arts wenst
Door: Sander Heijne − 17/06/14, 06:47

© ANP. Ziekenhuizen schrijven uit kostenoverwegingen soms minder of goedkopere medicijnen voor dan artsen medisch noodzakelijk achten.
Ziekenhuizen schrijven uit kostenoverwegingen soms minder of goedkopere medicijnen voor dan artsen medisch noodzakelijk achten. Ten minste tientallen patiënten, onder wie kinderen, hebben het afgelopen jaar op niet-medische gronden van medicijnen moeten wisselen.

We hebben geen enkel zicht op welke medicijnen ziekenhuizen voorschrijven tegen welke kosten.

© anp.
Schippers hevelde de bekostiging van enkele medicijnen per 1 januari 2013 over van de reguliere apotheken naar de ziekenhuisbudgetten.
Vanwege dit onbedoelde neveneffect heeft minister Schippers van Volksgezondheid besloten de overheveling van andere dure medicijnen naar ziekenhuizen voorlopig op te schorten.

Het probleem is aan het licht gekomen na onderzoek van de Stichting Eerlijke Geneesmiddelenverdeling (EGV), dat in opdracht van de minister is verricht. De minister noemt de resultaten van het onderzoek zorgwekkend. Ze deelde het rapport al op 15 mei met de Tweede Kamer. ‘Een voorschrijver dient altijd conform de stand van de wetenschap en de praktijk van de geneesmiddelen te kunnen voorschrijven’, aldus de minister. ‘Duur waar het moet, goedkoop waar het kan.’

Overheveling
Schippers hevelde de bekostiging van enkele kankermedicijnen, groeihormonen en ontstekingsremmers voor onder meer reumapatiënten per 1 januari 2013 over van de reguliere apotheken naar de ziekenhuisbudgetten. De maatregel moest leiden tot kwalitatief betere zorg tegen lagere kosten. De patiënt mocht niets van de overheveling merken. Nu dit laatste wel het geval lijkt, heeft Schippers overheveling van een aantal andere dure geneesmiddelen vanaf 1 januari 2015 opgeschort.

‘De minister maakt een terechte pas op de plaats’, zegt Carin Uyl-de Groot, hoogleraar evaluatie van de gezondheidszorg aan de Erasmus Universiteit. ‘We hebben geen enkel zicht op welke medicijnen ziekenhuizen voorschrijven tegen welke kosten.’ Ziekenhuizen splitsen in hun jaarverslag hun kosten per medicijn niet uit. Uyl: ‘We zien de kwaliteit van de zorg voor patiënten verslechteren zonder te weten of de beoogde besparingen worden behaald.’

De overheveling treft onder anderen kinderen met groeistoornissen. In 37 procent van de gevallen noemde de arts de kosten (16 duizend euro per jaar) expliciet als reden voor de overstap.

‘Het maakt voor de behandeling die je krijgt echt verschil naar welk ziekenhuis je gaat’, zegt Uyl. Hoeveel patiënten werkelijk op niet-medische gronden dure geneesmiddelen worden onthouden is nooit onderzocht, maar Uyl spreekt van een structureel probleem. ‘Op basis van de omzetcijfers van farmaceuten hebben we eerder al een grote variatie in voorschrijfgedrag van ziekenhuizen vastgesteld.’

Het rapport van de EGV geeft patiënten een nodeloos onveilig gevoel.
Financieel belemmerd
In een enquête stelt 30 procent van de oncologen en 50 procent van de hemato-oncologen om financiële redenen weleens belemmerd te zijn bij het voorschrijven van door hen medisch noodzakelijk geachte medicijnen.

‘Het gaat hierbij in vrijwel alle gevallen om geneesmiddelen die ofwel niet zijn geregistreerd ofwel niet gangbaar zijn bij de gestelde indicatie’, zegt de Leidse oncoloog Hans Gelderblom, voorzitter van de beroepsvereniging van oncologen NVMO. ‘In Nederland hebben we kankerpatiënten tot nu toe alle middelen kunnen geven waarop ze recht hebben.’ Bij ongewijzigd beleid worden oncologen in de toekomst mogelijk gedwongen zelf pijnlijke financiele afwegingen te maken over de middelen die ze patiënten wel of niet kunnen voorschrijven, zegt Gelderblom.

‘Het rapport van de EGV geeft patiënten een nodeloos onveilig gevoel’, stelt de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) in een schriftelijke reactie. De NVZ spreekt met reumatologen en (hemato)oncologen om de omvang van het probleem in kaart te brengen. Wel erkent de NVZ de fouten bij het verstrekken van groeihormonen. ‘We weten dat er bij kinderen problemen spelen’, aldus de verklaring.